Don’t deny your Body… Or your Mind! (if you want to be happy + successful)

Mijn blote voeten raken het warme zand. De zon streelt de blote huid van mijn armen. Een lichte bries speelt met de berkentakken boven het meertje waar ik naar kijk. 

Ik zet mijn handen in mijn zij en zucht diep en tevreden. In de verte hoor ik de joelende stemmen van de vele kinderen die ik vandaag vermaakt heb, zo in mijn negende week bij Archeon. Momenteel genieten ze met oker beschilderde gezichten en getwijnde armbandjes van het gladiatorengevecht, verderop in de Arena. 
Ik geniet van dit moment. Het is de luwte van de dag, wanneer de grootste drukte voorbij is, er hier en daar nog een (bewust of onbewust) verdwaalde docent rondwandelt. Soms komen ze bij me zitten, op de omgekeerde kano, en kletsen we wat over het leven. Toen of nu. Soms ook komt er helemaal niemand, en ben ik hier alleen. In het Midden-Steentijd kampement, met de kano’s in het water, de hutten gebouwd van wilgentakken, en de vuurplaats. Het voelt hier als thuis. Al sinds de eerste keer dat ik er kwam.

Een eend komt uit de braamtakken tevoorschijn drijven, samen met haar vier kindertjes. Ze worden al groter, en tussen de eikenstammenkano’s door wandelen ze tevreden aan land. Ik bekijk hun doelgerichte gesnuffel met een glimlach. This is all there is to it. Zon, wind, werk is gedaan, en verder genieten van de schoonheid van het leven.

Op dat moment valt me binnen wat me vanaf dan nooit meer verlaat, wat ik verstandelijk al wist, en nu ook in alle cellen van mijn lijf ervaar:

We zijn niet anders dan 10.000 jaar geleden. Mijn lijf, mijn hormoonstelsel, mijn reactie op prikkels, is fysiologisch hetzelfde. Mijn contact met de natuur, fysiek en spiritueel, is nog steeds van essentieel belang voor mijn welbevinden, voor mijn levensgeluk. Net zoals dat de werkelijkheid was voor de jagende verzamelende voorouders die ik hier elke dag vertolk. De maatschappij, zoals we die tegenwoordig hebben ingericht, is in feite gebaseerd op dezelfde instinctieve behoeftes die toen ook het leven vorm gaven: Veiligheid. Voeding. Warmte. Gemeenschap. Alleen de invulling van die behoeftes ziet er nu anders uit.

Ik graaf mijn tenen wat dieper in het zand. Ik sluit mijn ogen en adem diep in en uit. En ik geniet. Because this is all there is to it.

Een aantal jaar, de geboorte van mijn zoon en de start van mijn bedrijf later, is dit basisgegeven nog steeds een leidende factor in hoe ik mijn werk vormgeef. Want we werken (dubbele betekenis) fysiek nog hetzelfde. Én we hebben ontiegelijk mooie technologische vooruitgang geboekt.

Toen ik alleen maar intellectueel brein was, omdat ik net een studie had afgerond en nu de maatschappij in mocht om haar te ondersteunen met mijn Social Work degree, werd ik doodongelukkig. Ik voelde namelijk dat er zoveel niet klopte, dat er zoveel tijd verloren ging aan eindeloze administratie, en dat er zoveel onbeantwoorde behoefte was aan liefde, gezien worden, begrepen worden.

Toen ik alleen maar instinctief lijf was, omdat ik net een kind gebaard had wat van mij zijn voeding kreeg, en zijn veiligheid, en zijn warmte, en zijn fysieke aanwezigheid, werd ik doodongelukkig. Mijn intellect werd niet uitgedaagd met interessante materie, en herkauwde daarom alles wat het ooit had ontdekt over ‘wat er mis kan gaan met een baby’ tot een dolle draaikolk van paniek.

Wanneer ‘instinct’ en ‘intellect’ (noem ik het even, je zou ook ‘toen’ en ‘nu’ kunnen zeggen, of ‘lijf’ en ‘kop’, of ‘voelen’ en ‘denken’) om de positie van ‘belangrijkste’ moeten wedijveren, ontdoen we de verliezer van zijn waarde. Because both matter. And both are important in finding your happiness. In work and in life.

In mijn huidige werk ben ik gelukkiger dan ooit. Mijn brein mag continu met nieuwe vraagstukken stoeien (“Hoe geef ik dit ritueel effectief vorm voor deze groep?” “Hoe vertaal ik de kennis die ik in jaren en jaren heb opgedaan over krachtdieren, tot een begrijpelijk en toepasbaar verhaal voor je business?” “Wat kan ik mijn lievelingsklanten bieden, wat het beste bij hen én mij past?”). Mijn lijf mag verbinden met de aarde onder mijn blote voeten, met de zon en de regen op mijn huid, en met de leukste, mooiste, meest authentieke gelijkgestemde zielsgedreven mensen die in mijn netwerk verschijnen (ver-schijnen, dubele betekenis 😘✨)

Body and mind (zo zou je het ook kunnen noemen ja), working together, both equally important, both equally worthy of attention. Paying attention, growing my awareness, expressing gratitude. Giving this earthly vessel and the soul living within exactly what they yearn for, in simple, gentle, natural ways.

And finding happiness in the process.

Because that’s all there is to it.

Where do you find your happiness?